23/08/2008

Χάθηκες.
Ήσουν στο πάντα,στο παντού και στο ποτέ.
Φοβήθηκες να δώσεις.
Φοβήθηκες να πάρεις.
Αμφισβήτησες τον εαυτό σου,του έδωσες την επιλογή
να σε αποκαλεί "χαμένο".
Δεν έζησες,δεν ήσουν,δεν υπήρχες.
Προσπαθείς να βρεις τον δρόμο σου
μέσα από χαοτικές πράξεις.
Νομίζεις πως έχεις κάτι,είσαι κάτι το διαφορετικό,μα και
τίποτα συγχρόνως.
Τι είσαι επιτέλους?
Αναρωτιέσαι τι συμβαίνει,δημιουργείς ενοχές και αυταπάτες.
Δεν γνωρίζεις.
Φοβάσαι και το απολαμβάνεις περισσότερο.
Βυθίζεσαι σε πλάνες,
ψάχνεις κομμάτια σου παντού,μα τα χει πάρει ο άνεμος,
τα σκόρπισε στην θάλασσα,στον Νότο,στον Βορρά.
Έρημος πια,απέραντη η μοναξιά.
Διαβάζεις σκέψεις και πιστεύεις πως θα αντέξεις.
Μακάρι όλα να σου έρθουν θετικά
και να 'ναι σαν τ' αστέρια που κοιτάζω κάθε βράδυ.