Αναμονή

Κοιτάει τις κομμένες σελίδες στο ημερολόγιο της.Χαμογελάει.Σκέφτεται πως
 ίσως είναι για καλό.
Ο ήλιος της ζεσταίνει το σώμα και το καλοκαιρινό αεράκι της προκαλεί μια
αίσθηση ευτυχίας.
Η μουσική της χαϊδεύει τα αυτιά,μέσα της χορεύει.Τόσες πολλές σκέψεις στο μυαλό της
που αδυνατεί να τις βάλει στη σειρά.
Μπερδεμένα συναισθήματα.Δε νιώθει λύπη.Δεν ξέρει τι νιώθει.
Απλά νιώθει μπερδεμένη.Έτσι κι αλλιώς το μπέρδεμα είναι μια κατάσταση,όπως και
να το κάνουμε.
Κοιτάζει το ρολόι του χεριού της,θυμάται την γιαγιά της που της το χάρισε
και απλά αφήνει τον χρόνο να της δείξει τι πρέπει να κάνει.
Αλλάζει τραγούδι.Δεν ταίριαζε με την μπερδεμένη διάθεση της.
Κοιτάζει τα σπίτια που φαίνονται από ψηλά και αναρωτιέται αν είναι όντως τόσο
έρημα από ζωή,όπως φαίνονται.
Η πόλη κάτω,ήρεμη,γκριζοπράσινη.
Παίρνει μια μεγάλη τζούρα,αναστενάζει και χάνεται μέσα στον ανεμοστρόβιλο
που έπλασε στο μυαλό της με τα μάτια της κλειστά.